M`r heert oft: „Nejjohr isch ,s Dor, durich diss sich d'Probleme vun einem Johr ins àndere schmuggle." Eins devun isch ohne Zwiifel d`FrÉij vum Fridde. So mànches wurd sich froje „Wàs kànn
ich fer de Fridde düen? Het denn mini Stimm iwwerhaupt Gewicht?" In ere Fàwel wurd verzâhlt: E Dànnemeisel het emol ihri Frindin, d`Wilddüüb, g`friijt: „Sàà mir, wàs e Schneeflock wiejt!" - „Nitt meh àss e Nix!", het d`Wilddüüb ze Àntwort genn. „Noh müess ich dir e wunderbàri G`schicht verzàhle", het ,s Meisel g'sààt.
„Ich bin vor Kurzem uf eme Nàscht vun ere Ficht esesse, dicht àm Stàmm, wie's àng`fànge het ze schneje. Ken heftiger Schneesturm, nein, wie im Traum, liise un ohne Schwere! Wie ich nix Besseres züe düen hàb g`hett, hàw ich d`Schneeflocke gezâhlt, wo uf miner Nàscht g`fàlle sinn. Genau 3.741.952. Noh isch noch eini drufg`fàlle, nitt meh àls e Nix, un de Nàscht isch àbgekràcht."
Noochdem het ,s Meisel gepfiffe un isch furtg`fliije. D`Düiib, àls Speziàlischtin fer de Fridde, het nooch kurzem Gedenke züe sich g'sààt: „Villicht fâhlt numme e einzelni Menschestimm züem Fridde in de Welt."
Ditscher Verfàsser vun de Fàwel unbekànnt Iwwersetzung und Veràrweitung: Daniel Steiner