Summer d'heim

De Brüeder Hieronymüs, e Pàter, het B'süech. Frind, wo ne schunn làng nimmeh g'sähn hàn, sinn züe'm ins Kloschter g'komme. Sie welle viel vun em wisse. Un wie gewehnlich wurd g'stichelt:

     -    Un, Brüeder, wie steht's mit de Ferie? Strànd odder Berri?

     -    Ich verbring de Summer d'heim, do im Kloschter!

     -    Wàs findsch dü do in de Stille un de Einsàmkeit?

     De Pàter geht àn de Brunne, zejt e Eimer voll Wàsser eruf un sààt:

     -    Lüeje in de Brunne un saawe m'r, wàs ihr sähn!

     D'Frind lüeje in de Brunne un àntworte:

     -    Mer sähn nix!

Nooch ere Wiil fordert se de Pàter noch emol uf in de Brunne ze lüeje. Er wàrt bis se sich iwwer de Brunnerànd lähne un fröjt:

     -    Wàs sähn ihr jetz?

     -    Jetz sähn mer, wie sich de Himmel im Wàsser spiejelt un mer sähn uns selwer!

     -    Un wàs noch? Lüeje in d'Diefe!

     -    Mer sähn de Bodde, mer sähn de Grund!

De Pàter lüejt sini Frind àn un sààt:

     -    Diss isch ewwe de Wert vun de Stille: M'r sieht de Himmel, m'r sieht sich selwer, m'r blickt durich bis uf de Grund. Un noch ebbs: M'r heert au besser Gott, sin Wort, sini liis Stimm in uns!

Nooch eme ditsche Text, Verfàsser unbekànnt
Iwwersetzung un Veràrweitung: Daniel Steiner